سکوت تمام تنم را آتش می زند

می بینی...

سکوت واژه واژه برایم آهنگ سرد اشک می زند

می بینی...

سکوت فریاد بی صدای پارگی قلب من ست

می بینی...

سکوت راهنمای شب های بی آلایش و ساده ی من ست

می بینی...

سکوت هولو ولای درون من ست که زبانه می کشد

و سردی ظاهرم آب سردی ست...

می بینی...

خواهشم اینه بمون و کنسلش کن رفتن و

یا اگه می خوای بری اینبار نفرین کن من و

اینقدر سرت رو پایین نگیر آتیشم نزن

این تو و این تیغ و شاهرگ هر چقدر می خوای بزن

تیغ بردار دستام و خط خطی کن تلافیه

عمری من زدم به قلب تو نگفتی کافیه

تو رو به خدا قسم اون طور نگاه نکن به من

لااقل چیزی بگو فحشی بده حرفی بزن

عزیزم دستات نلرزه تیغ اول و بزن

واسه خیانتا و بی محلیای من

تیغ دوم و بزن بزار بریزه آبروم

من خیانت کردم اما تو نیاوردی به روم

سه و چهار و پنج و شش  تیغا رو پشت هم بزن

وقت جون دادنمم وایسا تو چشمام زل بزن

شاید اون لحظه ببینی اشک چشمای من و

بیا اشنا کن تیغ و رگهای من و

نکنه هنوز مهمم چرا گریه می کنی

الان وقتشه بیای و منو راحتم کنی

اگه باز منو ببخشی دل بسوزونی برام

با چه رویی زنده باشم از خجالتت درام

بزار با دستای پر مهر تو رو به قبله شم

اونطوری شاید بیام حق با تو رو به رو بشم

توی این دنیا نشد از تو نگهداری کنم

شاید اون دنیا بتونم واسه تو کاری کنم

تیغ دستت دادم اما عزیزم یادت نره

درد  این سکوت تو  از درد تیغم بد تره

نکنه فهمیدی مثل خون تو رگهای منی

که نه می تونی بری نه تیغ راحت می زنی

نکنه می خوای ببخشی نه تو رو خدا بزن

اگه بخشیدی عزیزم  هی نگاه نکن به من

تو که از خونم گذشتی تو که بخشیدی من و

خواهشا پیشم بمون و کنسلش کن رفتن و

روزی مردی ثروتمند در اتومبیل جدید و گران
قیمت خود با سرعت فراوان از خیابان کم رفت و آمدی می گذشت. ناگهان از بین
دو اتومبیل پارک شده در کنار خیابان یک پسر بچه پاره آجری به سمت او پرتاب
کرد.

پاره آجر به اتومبیل او برخورد کرد . مرد
پایش را روی ترمز گذاشت و سریع پیاده شد و دید که اتومبیلش صدمه زیادی دیده
است. به طرف پسرک رفت تا او را به سختی تنبیه کند. پسرک گریان با تلاش
فراوان بالاخره توانست توجه مرد را به سمت پیاده رو، جایی که برادر فلجش از
روی صندلی چرخدار به زمین افتاده بود جلب کند.

پسرک گفت:"اینجا خیابان خلوتی است و به
ندرت کسی از آن عبور می کند. هر چه منتظر ایستادم و از رانندگان کمک خواستم
کسی توجه نکرد. برادر بزرگم از روی صندلی چرخدارش به زمین افتاده و من زور
کافی برای بلند کردنش ندارم. "برای اینکه شما را متوقف کتم ناچار شدم از
این پاره آجر استفاده کنم ".

مرد متاثر شد و به فکر فرو رفت.... برادر
پسرک را روی صندلی اش نشاند، سوار ماشینش شد و به راه افتاد .... در زندگی
چنان با سرعت حرکت نکنید که دیگران مجبور شوند برای جلب توجه شما پاره آجر
به طرفتان پرتاب کنند! خدا در روح ما زمزمه می کند و با قلب ما حرف می زند.
اما بعضی اوقات زمانی که ما وقت نداریم گوش کنیم، او مجبور می شود پاره
آجری به سمت ما پرتاب کند. این انتخاب خودمان است که گوش کنیم یا نه!