کنار هر قطره ی اشکم هزار خاطره دفنه

اینقدر خاطره داری که گویی قد یک قرن

گلوم میسوزه از عشقت عشقی که مثه زهره

ولی بی عشق تو هر دم خنده با لبهای من قهره

درسته با منی اما به این بودن نیازارم

تو که حتی با چشماتم نمیگی دوست دارم

اگه گفتی دوست دارم فقط بازیه لبهات بود

وگرنه رنگ خودخواهی نشسته توی چشمات بود

هر چی عشقه توی دنیا من می خواستم مال ما شه

اما تو هیچ وقت نذاشتی بین ما غصه نباشه

فکر میکردم با یه بوسه با تو همخونه میمونم

نمی دونستم نمیشه اخه بی تو نمی تونم

گله میکنم من از تو، از تو که این همه بی رحمی

هزاربار مردم از عشقت تو که هیچ وقت نمی فهمی

چشام همزاد اشک و خون دلم همسایه ی اهه

زمونه گرگ و عشق تو شبیه مکر روباهه

شدم چوپان ساده لوح کنار گله ی احساس

چه رسمی داره این گله، سر چنگال گرگ دعواست

تو اینقدر خواستنی هستی که این گله نمیفهمه

اگه لبخند به لب داری دلت از سنگ و بی رحمه

ببخش خوبم اگه این عشق حیله ی تورو رو کرد

نفرین به دل ساده که به چنگال تو خو کرد

هر چی عشقه توی دنیا من می خواستم مال ما شه

اما تو هیچ وقت نذاشتی بین ما غصه نباشه

فکر میکردم با یه بوسه با تو همخونه میمونم

نمی دونستم نمیشه اخه بی تو نمی تونم

گله میکنم من از تو، از تو که این همه بی رحمی