بازی های ایرانی، واژه ای که در این مدت به دفعات آن را شنیده ایم و شاید برای خیلی از بازیکنان ایرانی یادآور عنوان هایی باشد که از کیفیت چندان خوبی برخوردار نیستند. اما به هر حال صنعت بازیسازی داخل، هم اکنون در دوره ای قرار دارد که فعل خواستن را صرف می کند و بازیسازان داخلی با انگیزه قابل ملاحظه ای مسیر سخت بازیسازی در ایران را پشت سر می گذارند. اما موضوع اینجاست که همچنان بازی های ایرانی، برای تبدیل شدن به یک عنوان درجه یک جهانی، راه زیادی را پیش رو دارند.

پس از اینکه در چند سال اخیر، سیل عظیمی از بازی های سوم-شخص ایرانی با سوژه های تاریخی راهی بازار شدند، اینبار نوبت به یکی از عنوان هایی رسیده که در نمایشگاه های داخلی، اسم و رسمی برای خودش پیدا کرد و بازیکنان زیادی از آن استقبال کردند. بازی میر مهنا قصد دارد تا جوانان ایرانی را به تجربه یک عنوان اول-شخص داخلی دعوت کند که در آن بازیکنان با مبارزات مردانی شجاع در زمان های دور آشنا می کند. عنوانی که باز هم نام اولین بازی ملی ایرانی را یدک می کشد و ما را همچنان در حسرت زیارت دومین بازی ملی گذاشته است!

داستان
میر مهنا بازیکنان را به قرن 17 میلادی می برد. جایی که نیروهای کمپانی هند شرقی وارد خلیج فارس شده و چند جزیره از جمله خارک را به تصرف خودشان در آورده اند و شروع به چپاول منابع آن مناطق کرده اند. اینجاست که جنبش آزادی خواه جنوب با رهبری میر مهنا شکل می گیرد تا به مبارزه با نیروهای هلندی بپردازند. بازی با چنین پیش زمینه ای شروع می شود و بازیکنان را با حال و هوای کلی خود آشنا می کند. اما در کنار این روند کلی، بازی دارای داستان دیگری هم هست که سعی دارد هم انگیزه ادامه بازی را در بازیکنان تقویت کند و هم یک سوژه دیگر را در خود قرار داده باشد. بازیکنان در این عنوان در نقش جوانی به نام شبیر قرار می گیرد. روستای محل زندگی او مورد حمله نیروهای بیگانه قرار گرفته و در این اتفاق، پدرش به شدت مجروح می شود و خواهرش حنانه به اسارت آن ها درمی آید. شبیر به همراه همسر حنانه که سعید نام دارد، برای نجات او اقدام می کنند و در این راه به میر مهنا و همرزمان او می پیوندند.

هدف بازی در ابتدا، آزاد کردن حنانه از دست نیروهای بیگانه است، اما پس از اتفاقاتی که رخ می دهد، شبیر به یکی از مبارزان آزادی خواه و یکی از یاران نزدیک میر مهنا تبدیل می شود. نکته تعجب آور در روایت این داستان، اینست که علی رقم اینکه بازی به نام میر مهنا است، او نه تنها محوریت اصلی داستان نیست، بلکه اشارات خیلی کمی هم در حین بازی به او می شود. روند داستان، بازیکنان را با موضوعات دیگری درگیر نمی کند، چرا که مدت زمان کم بازی، این اجازه را نداده که اتفاق دیگری در بازی رخ بدهد یا بازی دارای داستان سرایی بهتری باشد. کاملاً مشخص است که داستان بیشتر حکم یک انگیزه برای شروع را دارد و رسیدن به هدف هایی که در همان ابتدای بازی به آن ها اشاره می شود، تنها چیزی است که این عنوان از بازیکنان می خواهد.

بازی میر مهنا دارای سوژه خوبی است که بسیار سرسری و سطحی به آن پرداخته شده است. با توجه به این موضوع که سازندگان از منابع مختلفی مانند کتاب "بر جاده‌های آبی سرخ" الهام گرفته اند، می توانستند داستان بهتری انتخاب کنند و یا حداقل روند هیجان انگیزی را برای آن خلق کنند. البته درست است که داستان در سایر بازی های اول-شخص چندان پیچیده نیست و بیشتر با یک اتفاق ساده شروع می شود، اما در همان عنوان ها بازیکنان با قسمت های دیگری در خلال داستان روبرو می شوند که روند بازی را جذاب تر می کند. البته با توجه به مدت زمان کم بازی که چیزی نزدیک به دو ساعت و نیم است، داستان به راحتی فدا شده و بازیکنان را از یک روند هیجان انگیز محروم کرده است. اگر قرار است در یک بازی، قسمتی از تاریخ کشورمان روایت شود، نباید آنقدر سطحی به بخش داستان آن نگاه شود.

گرافیک
در ابتدا باید به این موضوع اشاره کرد که این عنوان با موتور بازیسازی Torque ساخته شده است. پس با توجه به این موضوع، نباید انتظار یک Call of Duty را از این عنوان داشته باشید. البته با توجه به محدودیت های زیادی که این موتور بازیسازی دارد، سازندگان میر مهنا توانسته اند نمایش خوبی را با این موتور پیش روی بازیکنان قرار دهند. سعی شده که محیط های بازی شبیه به مکان های قرن 17 میلادی و زمان کریم خان زند باشند. شبیه سازی خوبی از مناطق روستایی و سرزمین های جنوبی صورت گرفته است. درست است که بافت های بازی در مقایسه با عنوان های مطرح حرفی برای گفتن ندارند، اما در بین بازی های ایرانی، بسیار خوب هستند و کیفیت قابل قبولی دارند که باعث شده محیط های بازی خوب به نظر برسند.

از طرف دیگر، طراحی شخصیت های بازی به جز برخی از شخصیت های اصلی، اصلاً خوب نیست و کیفیت بد، چندضلعی های (Polygon) به شدت پایین و نبود تنوع در مدل های آن ها باعث شده که این قسمت از ضعف های جدی ای برخوردار باشد. جلوه های ویژه بازی چندان شگفت انگیز نیستند، اما نیاز بازی را برطرف کرده است. طراحی سلاح ها در این عنوان در سطح خوبی قرار دارد، حتی انیمیشن هایی که برای حرکات سلاح ها درست شده، خوب و قابل قبول هستند. توجه به جزئیات، حداقل در طراحی سلاح ها و نحوه تیراندازی با آن ها از قسمت های خوبی است که در این بازی به چشم می خورد.

موسیقی/صداگذاری
یکی از ضعیف ترین قسمت های میر مهنا، صداگذاری و موسیقی آن است. بهتر است برای بررسی این قسمت، اول بخش صداگذاری روی شخصیت های بازی و صدایی که روی دشمنان قرار گرفته را بررسی کنیم. این عنوان به وسیله صداپیشگان با تجربه و حرفه ای صداگذاری شده و سرپرست تیم صداگذاری نیز آقای محمدرضا علیمردانی بوده است. با وجود چنین اشخاصی که دارای صداهای شناخته شده هستند، در این عنوان با عملکرد بسیار ضعیفی در قسمت صداگذاری روی شخصیت ها روبرو هستیم. صداگذاران نتوانسته اند دیالوگ ها را به صورتی هیجان انگیز که با فضای بازی هماهنگی داشته باشند، بیان کنند.

در میر مهنا صحنه های زیادی وجود دارند که طبیعتاً باید صدای شخصیت های بازی به نسبت آن دارای هیجان و لحنی خاص باشد که این موضوع اصلاً در بازی رعایت نشده و دیالوگ ها ساده بیان می شوند. همچنین صداگذاری روی شخصیت های خارجی هم اصلاً خوب نیست. از دیگر قسمت های بد بازی، افکت های صوتی و دیالوگ هایی است که برای دشمنان طراحی شده و در طول بازی شنیده می شوند. اگر چشمتان را ببندید و فقط به صدای بازی توجه کنید، قطعاً فکر می کنید که قرار است بازی Call of Duty 2 یا Call of Duty: World at War را بازی کنید. صدای دشمنان بازی که همان نیروهای هلندی هستند، همان صدای سربازان نازی است که در بازی های نام برده شده، شنیده اید.

هیچ تغییری در آن ها صورت نگرفته و به همان شکل در بازی میر مهنا شنیده می شوند. از طرف دیگر، نیروهای دشمن به چند زبان مختلف مانند انگلیسی، عربی و آلمانی (Dutch) که زبان خود هلندی ها هم هست، صحبت می کنند. نکته جالب اینجاست که در بازی World at War فرمانده نیروهای آمریکایی سرجوخه روباک (Sgt. Roebuck) نام داشت که کیفر ساترلند(Kiefer Sutherland) هنرپیشه معروف سریال 24 روی آن صداگذاری کرده بود. با در نظر گرفتن این موضوع، شما در طول بازی دیالوگ هایی با صدای سرجوخه روباک را می شنوید که می گوید”Aim and Fire” یا”Don’t Stop Shooting”! چرا باید ضعف صداگذاری بازی با استفاده از دیالوگ ها و صداهای حاضر و آماده عناوین معروف جبران شود که خیلی از بازیکنان داخلی آن ها را تجربه کرده اند؟ در کنار این موضوع، موسیقی پس زمینه بازی قرار دارد که به صورت جنوبی ساخته شده و قصد دارد فضای آن منطقه را در بازی به وجود بیاورند. اما نکته اینجاست که این موسیقی ها به صورت نه چندان خوبی در بازی پخش می شوند، به یکباره قطع می شوند و بدون مکث جایشان با موسیقی های دیگر تغییر می کند. نگاه خوبی به این قسمت نشده و سازندگان بسیار ساده از این بخش مهم بازی گذشته اند.

گیم پلی
میر مهنا از معدود بازی های ساخت داخل است که گیم پلی بسیار خوبی دارد  و باگ های کمی در آن دیده می شوند. همین موضوع، باعث می شود که بتوان بازی را تا انتها ادامه داد و روند قابل قبولی را سپری کرد. گیم پلی دقیقاً یک بازی اشکن اول-شخص استاندارد را پیش روی بازیکنان قرار می دهد. این عنوان چیزی از یک بازی اکشن اول-شخص معمولی کم ندارد، اما چیزی فراتر از آن را نیز به نمایش درنمی آورد. تنها سه نوع سلاح در بازی قرار دارد که بازیکنان از ابتدا تا انتهای بازی آن ها را حمل می کنند. یک تپانچه، یک تفنگ سرپر و چاقو تنها سلاح های طراحی شده در بازی هستند. همچنین بشکه های مواد منفجره هم در طول بازی به چشم می خورند که با تیراندازی به آن ها می توانید تعداد بیشتری از نیروهای دشمن را نابود کنید.

بازی روند چندان سختی را پیش روی بازیکنان قرار نمی دهد و آن ها می توانند مراحل را به راحتی پشت سر بگذارند. کنترل بازی نیز مانند سایر عنوان های اول-شخص بازار است و با موس و کیبورد به خوبی می توان بازی را انجام داد. از مشکلاتی که در طول جریان بازی دیده می شود، میان پرده ها و صحنه های سینمایی ای است که در این عنوان به نمایش درمی آیند. این قسمت ها دارای کارگردانی خوبی نیستند و به شدت کلیشه ای هستند، چرا که مانند آن ها در اکثر بازی های خارجی دیده شده بود. همچنین استفاده از یک صحنه سینمایی در قسمت های مختلف بازی باعث شده که آن حس هیجان انگیز اولیه را هم از دست بدهد.

حتی در سکانسی که بخشی از شخصیت های اصلی بازی می میرند، بازی اصلاً به صورت جالب و هیجان انگیز به نمایش درنمی آید. البته موسیقی و صداگذاری بد که به آن اشاره شد، از قسمت هایی است که به بخش های مختلف بازی لطمه وارد کرده است. موضوع دیگری که می توان به آن اشاره کرد، شروع نامشخص بازی و پایان بسیار بد آن است. بدون اینکه متوجه شوید، در اولین مرحله ای که پیش رو دارید، قسمت آموزشی را پشت سر می گذارید. همینطور در مرحله آخر در اوج مبارزه ها و زمانی که انتظارش را ندارید، بازی به پایان می رسد. عدم وجود قسمت های مناسب برای شروع و پایان این عنوان، یکی از نقاط ضعف بازی به شما می رود.

نتیجه گیری
در کل بازی میر مهنا یکی از ساخته های خوب در بین بازی های ایرانی به حساب می آید که حداقل می توان آن را برای یک بار به پایان رساند. شاید ضعف هایی که در این بازی دیده می شوند، به دلیل کمبود منابع مالی و نداشتن تکنیک های لازم برای ساخت بازی است، اما نباید همیشه با تکیه بر چنین موضوعاتی، از زیر بار مسئولیت و مشکلات شانه خالی کرد. به هر حال بازی میر مهنا می تواند الگوی خوبی برای ساخت بازی اول-شخص در کشور باشد تا بازیسازان دیگر با استفاده از نقات قوت این عنوان و برطرف کردن ضعف ها بتوانند بازی های بهتری را راهی بازار کنند.