ما رو باش
ما رو باش که فکر میکردیم میشه عاشق بود و موند
ما رو باش که فکر میکردیم میشه از عاشقی خوند
ما رو باش که عمریه از عاشقی دم میزنیم
ما رو باش که چونه ی زیادو از کم میزنیم
ما رو باش چی فکر میکردیم چی شد
چی میشد اگه دروغ تو لحظه ما جا نداشت
چی میشد اگه دو رنگی هم دیگه معنا نداشت
کاش میشد واسه هوس رفاقتا رو نفروخت
کاش میشد صداقتو رو تن هر اینه دوخت
چرا ما ادما گاهی وقتا خیلی بد میشیم
واسه راه همدیگه خواسته نخواسته سد می شیم
جای مرهم واسه زخم ادما نمک میشیم
هر کی با ما صادقه باهاش پر از کلک می شیم
دلخوش هر کی شدیم تو زرد از آب درومدش
وقتی دلتنگی بیاد هیچکی نمی یاد به دادش
ندونستیم چرا وقتی نوبت ماست دیر می شه
حرفای خوب واسه ما زخم زبون و تیر می شه
شایدم ما ندونستیم زندگی چه شکلیه
کی سر کاره کی نیست اصلا دنیا دست کیه
ما بهر حال می پریم بی چشمو دل بی پر و بال
ما به مشکی دل خوشیم دو رنگیا رو بی خیال