مدت زیادی از تولد برادر کوچکتر نگذشته بود، برادر بزرگتر که چهار پنج
سالی داشت مدام به پدر و مادرش اصرار می کرد که با نوزاد جدید تنهایش
بگذارند.
پدر و مادر میترسیدند او هم مثل بیشتر بچههای چهار پنج ساله به برادرش
حسودی کند و بخواهد به او آسیبی برساند، این بود که جوابشان همیشه نه بود.
اما در رفتار برادر بزرگتر هیچ نشانی از حسادت دیده نمیشد، با نوزاد
مهربان بود و اصرارش هم برای تنها ماندن با او روز به روز بیشتر میشد،
بالأخره پدر و مادرش تصمیم گرفتند موافقت کنند.
برادر بزرگتر با خوشحالی به اتاق نوزاد رفت و در را پشت سرش بست اما لای
در باز مانده بود و پدر و مادر کنجکاوش میتوانستند مخفیانه نگاه کنند و
بشنوند، آنها دیدند که او آهسته بطرف برادر کوچکترش رفت، صورتش را روی
صورت او گذاشت و به آرامی گفت : نینی کوچولو به من بگو خدا چه جوری بود؟
من داره یادم میره!
[ شنبه 89/2/11 ] [ 11:18 صبح ] [ میلاد ]
