شقايق ها نمي خندند،
چکاوکها نميخوانند،عروسان چمن روبان نمي بندند،
سرود آبشاران هم غم انگيز است.
زمان گويي دگرگون است
چرا؟
چون غنچه ها نشکفته مي ميرند...
شعراي وبلاگت خيلي بکر و زيباست.من شمارو لينک کردم.
موفق باشي
