بوسه یعنی لذت از دلداگی

لذت از شب ، لذت از دیوانگی

بوسه آغازیست برای ما شدن

لحظه ای ایست با دلبری تنها شدن

بوسه آتش میزند بر جسم و جان

بوسه یعنی عشق من با من بمان ..........

کودکی میان کوچه میدود

دستش را در دست مهربان مادرش می فشارد

و به آبنبات چوبی اش می نگرد

در سرش چه میگذرد

در چهره اش شادی موج می زند

با آبنبات کوچکش چیزی نجوا می کند

من به او چشم دوخته ام

وبرایش آرزو میکنم

همیشه کودک بماند

آنگاه زندگی در نگاهش

در شیرینی آبنبات چوبی اش محدود می شود...

در را گشودم

پرتو های خورشید چشمانم را نوازش میکردند

بر روی دیوار کوچه چیزی نوشته بودند

"کوچه ارواح"

تا مدتها هنگام رد شدن از کوچه می ترسیدم

چرا این جمله را روی دیوار نوشته اند؟!!

آن هم روبروی خانه ما!!

اما حالا خوب میفهمم

این کوچه پر است از روح آدمهایی که

عشقشان را در این کوچه گم کرده اند

همچون من...

جهنم، بهشتی است که زمینی شده.



* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

زندگی سر گذشت درگذشت آرزوهاست


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

هیچ وقت نگو وقت نداری. به تو همان مقدار زمان داده شده که به هلن کلر ، لئوناردو داوینچی ، توماس جفرسون و آلبرت انیشتین

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اگر به مهمانی گرگ می روید ، سگ خود را به همراه ببرید

 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اگر هنوز قوانین بازی رو یاد نگرفتی بهتره خودت محترمانه از بازی انصراف بدی قبل از اینکه دیگران شکستت رو جشن بگیرن

 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

حرف مزخرف خریدار ندارد، پس تو که پوزه بند به دهان من میزنی از درستی اندیشه من، از نفوذ اندیشه من میترسی.

 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

وقتی گریه میکنی یک درد داری ولی وقتی میخندی هزار و یک درد داری

 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

هرگز
هنگام گام برداشتن به سوی آرمان بزرگ ، نگاهت به آنانی که دستمزد خویش را
پیشاپیش می خواهند نباشد ! تنها به توانایی های خود اندیشه کن

 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

شاید نشود به گذشته برگشت و یک آغاز زیبا ساخت
ولی میشود هم اکنون آغاز کرد و یک پایان زیبا ساخت

 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

زندگی همچون بادکنکی است در دستان کودکی که همیشه ترس از ترکیدن آن لذت داشتن آن را از بین میبرد

 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


ما آمده ایم تا با زندگی کردن قیمت پیدا کنیم
 نه به هر قیمتی زندگی کنیم

تو مرا می فهمی 

من تو را می خواهم

وهمین ساده ترین قصه یک انسان است

تو مرا می خوانی

من تو را ناب ترین شعر زمان می دانم

و تو هم می دانی

تا ابد در دل من می مانی

چشمانم گریان است و دلم خون

دل من صاف است به زلالی آب

وچشمانم گریه می کنند مانند آسمان

پاهایم یخ زده

و دستانم خسته از پارو زدن

دیگر به چه امیدی زنده بمانم

وقتی که در این دریای بیکران ساحلی پیدا نیست

آری

این دریا غم من است

غم های من پایان نخوا هد یافت

حال که ترکم کردند و دلم شکست...

من نا امید نمی شوم و همچنان پارو می زنم

چون خدا را دارم

خدای من

دل شکسته ی من را ترمیم کن

و مرا از این دریا ی غم و خون نجاتم ده...